Τα εχουμε δει ολοι, κυκλοφορουν διπλα μας, πιθανον να εχουμε υπαξει και εμεις οι ιδιοι σε αυτη τη φαση... στην εφηβεια μας. Τι ειναι λοιπον αυτα τα παιδακια?
Οδηγιες για να τα ξεχωρισετε-
Εξωτερικα φορανε πουκαμισα του μπαμπα, μπλουζες του γκομενου, φορμες. Παντου. Τα μαλλια τους ειναι σαν να τα εκοψαν στον καθρεφτη μονοι φωναζοντας στον εαυτο τους "ποοοοοορνη" (αντρες, γυναικες-μαλλον αγορια, κοριτσια) σε χρωματα ιδια με τα σταρακια τους και ανα διαστηματα. Ααα! τα παπουτσια τους ειναι σε οσο χειροτερη κατασταση γινεται. Τα κοριτσια δε βαφονται ποτε γιατι ευχονται κατα βαθος να ειχαν γεννηθει με αρχιδια παρολο που παιρνουν ολη την καταληψη σε μηνιαια βαση.
Που βρισκεται η αντιφαση? Αφου θελεις ΤΟΟΟΣΟ πολυ να δειξεις οτι δε σε νοιαζει γιατι ασχολεισαι τοσο με την εικονα σου ωστε να φαινεται οτι δε σε νοιαζει?
γιατι να μπεις στον κοπο να βαψεις τα μαλλια σου πρασινα αφου δε σε νοιαζει?
γιατι να κοψεις τα μαλλια σου οσο χειροτερα γινεται στο κομμωτηριο αφου δε σε νοιαζει?
γιατι να σκισεις το 501 σου αφου δε σε νοιαζει?
Δεν μπορω να ξερω για ολους. Παρ'ολα αυτα οσοι ξερω καταληγουν σε εναν κοινο τοπο-με τον ενα ή τον αλλο τροπο εχουν απο πισω τους λεφτα που υποστηριζουν το λαιφσταιλ του να μην κανουν τιποτα αλλο περα απο το να καιγονται. Οσοι ξερω λοιπον, ειναι παιδια πολιτικων, υπερστελεχων και κεφαλιων που εχουν τελειωσει ιδιωτικα σχολεια και δεν τους εχει λειψει τιποτα. Οποτε-κανουν τα παντα για να τους λειψει κατι γιατι εχουν χασει το ενδιαφερον τους. Μπορουν να ανοιξουν μπουκαλια αλλα τη βγαζουν με αμστελ και κανουν τα παντα για να "εξαπατησουν" το σουπερ καμμενο μαγαζι-λυομενο (που τριγυρω τους εχει αλλους καμμενους και παιζει απροσδιοριστη μουσικη που δεν την ξερει κανεις τους αρα ειναι καλη και εναντια στο συστημα) και να κανουν το ριφιλ τους απο το περιπτερο
Αν παρολα αυτα οντως δεν εχουν λεφτα κανουν οτι και οι αλλοι. Τρωνε τα λεφτα των γονιων τους που ζουμε με δανεια για να "σπουδασουν" σε ενα αλτερνατιβ μερος(σιγουρα οχι μεγαλη πολη) και πρεσβευουν την αναρχια, τη δουλεια -των γονιων που τους ταιζει- σα σκλαβια και την εξαφανιση της ιδιοκτησιας -των αλλων- που καταχρωνται. Φυσικα δεν καταλαβαινουν οτι αν δε δουλεψουν θα μεινουν στο δρομο ("σε καταληψη θα μεινουμε, duh") και θα τους τρεφουν αλλοι. Που δουλευουν.
ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΓΚΙΑ ΡΕ ΦΙΛΟΣ. ΤΕΡΑΣΤΙΑ. ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ, ΣΕ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΣΚΙΖΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ.
Υπαρχει και η τριτη φαση τους που ειναι καπου ενδιαμεσα. Παιδια που πιο ατυχα απο τους πρωτους γεννηθηκαν σε οικογενειες με αναγκη πραγματικη και εζησαν δυσκολα. Βρισκονται λοιπον στην προνομιουχα θεση να ειναι ΤΡΟΥ και δε θα κανουνε ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ για να φυγουνε απο αυτην την κατασταση οσο κι αν δεν τους αρεσει. Α-ΝΤΙ-ΦΑ-ΣΗ. ΑΠΛΑ εκμεταλευτειτε τις δυσκολιες σας και μετατρεψτε τις σε δυναμη και στοχο που θα σας παει πολυ πιο μπροστα απο τους βολεμενους κωλους. Το να καθεστε ολοι μερα και να γκρινιαζετε υπο την επιρρεια των αγαπημενων σας ουσιων(οπως και ολοι οι ομοιοι του ειδους σας, δεν ειστε μοναδικοι) ΔΕ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Αλλα και παλι.... δε θελετε να αλλαξει τιποτα. Οποτε αφηστε το ¨συστημα¨στην ησυχια του, εσεις φταιτε.
Για πολλα απο αυτα τα παιδια φταινει οι γονεις που τους δωσανε τα παντα σε ανταλλαγμα μια υποσχεση για το μελλον τους το οποιο πλεον δεν τους νοιαζει γιατι φαινεται εξασφαλισμενο. Για αλλα φταινε οι συνθηκες στις οποιες οι ευκαιριες δεν ειναι προδιαγεγραμμενες χωρις να σημαινει οτι δεν υπαρχουν.
Θελετε τη θεση μου? Μεγαλωσα σε καλες συνθηκες οι οποιες ηρθαν κουλουβαχατα στη χειροτερη ηλικια. Για τα κουλουβαχατα τα δικα μου δε φταιει κανενα συστημα το οποιο εκμεταλλευτηκα (αλλα δεν ενστερνιστηκα) για μια ευκαιρια τελοσπαντων σε ενα πτυχιο. Οταν η κατασταση σπιτι μου -στο δυαρι με τα πεντε ατομα που κοιμομουν σε αφρολεξ και ειχα τα ρουχα μου σε πολυθρονες- μου αλλαζε το χαρακτηρα και μου προκαλεσε σοβαρα ψυχολογικα προβληματα δουλεψα παραλληλα με τη σχολη και επιασα ενα σπιτι ΣΚΑΤΑ και περασα ενα χειμωνα χωρις θερμανση. Εδωσα μεριδιο απο καποια χρηματα που μου τυχαν στην οικογενεια μου για να τη βοηθησω και απαιτησα για ολα αυτα ενα κρεβατι και μια ντουλαπα. Σκοπευω να μην ξαναμπω σε αυτην την κατασταση για κανενα συστημα και καμια φιλοσοφια και ειλικρινα αν ηθελα να αλλαξω τη φιλοσοφια του κοσμου δε θα καθομουν σπιτι που μου πληρωνουν οι πολιτικοι γονεις μου (ποσο οξυμωρο) να πινω και να μιλαω για το συστημα. Αντιθετα προτιμω να εκμεταλλευτω αυτην την πανευκολη ξεφτιλα που λεγεται συστημα και τους ηλιθιους που τοσο ηλιθια το λατρευουν και να περασω τη ζωη μου ομορφα.
Αλλα εσεις ειστε τρου, εσεις ξερετε. Και να σφαχτειτε δε με ενδιαφερει καθολου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου