Το Μέτσαλ πέθανε?

Τελευταία δεν έχω κουράγιο να ψάξω καινούργια μουσική και πολύ με στεναχωρεί αυτό. Όχι, δεν είναι μπλα μπλα ψυχολογικό. Επίσης αυτό που παρατήρησα (παρατήρησε η Σοφία!) είναι ότι παλιοί και μη γνωστοί που "μας ένωνε η μουσική μας" (θα κλάψω, ΧΑ!) αποστρέφονται από τον ευέως ακραίο ήχο.


ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ?

Να αρχίσω από τα ιντερνάσιοναλ σταφ? Για κάποιο λόγο μου βγαίνει να κατηγορήσω τη Roadrunner με τις μαλακίες τύπου Roadrunner United που δεν καθομαι καν να αναρωτηθω το λόγο δημιουργίας και τον παπάρα των Trivium που έπρεπε να πληρώσει για να βγάλει ντεμπούτο


ΑΧΡΗΣΤΕ ΑΤΑΛΑΝΤΕ FAGGOT. Άντε ride κάνα bike



Όβερ δε γίαρς έβλεπα αγαπημένες μπάντες να διαλύονται από την άποψη ότι έφευγαν οι μισοί και βάλε και έμενε ένας από το ορίτζιναλ λαιν απ με το ίδιο όνομα. Και τι να πουν και οι μεγαλύτεροι... Είδα το ghost reveries να ακολουθείται από την απόλυτη μετριότητα του watershed... Jesus, ήθελα να συνεχίσω αλλά η διαδικασία με στεναχωρεί τα μάλα. Ήρθαν τα μεταλκόρια μετά βγάλανε ένα ή δύο καλά άλμπουμς και για μια ακόμη φορά είμαστε στο χάος. Τα μόνα λαιβ που βλέπουμε πλέον είναι τα ίδια και τα ίδια thrash ή τα γνωστά χέβι μέτσαλ των 80 (ΓΟΥΑΣΠ?!). Γαμώτο, αυτή η μουσική ποτέ δεν έμενε στάσιμη, ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ?

Ακόμη και οι λίγοι του ακραίου ήχου που έμειναν με αξιοπρέπεια με λαμπρή εξαίρεση τους Mastodon κινούνται σε άλλα φάσματα εκτός του μέταλ με τις καινούργιες μόδες να πιάνουνε το stoner και το rawk γενικότερα... Ξέρετε... Ραδιοφωνικά κομματάκια που παίζουν και στον 105.5 μεσημέρι με άνεση... Ένιγουει, πρόθεσή μου δεν ήταν να κάνω review της μουσικής αφ'ενός διότι σέβομαι την υποκειμενικότητα και αφ'ετέρου διότι ειδικά στο συγκεκριμένο είδος, ΠΑΝΤΑ υπάρχει κάποιος που τα ξέρει καλύτερα. Για άγνωστο λόγο. Και γω δε φοβάμαι να πω

ΔΕ FUCKIN ΞΕΡΩ

Ναι, ναι, αυτοί που βλέπουν τη μουσική αυτή σαν εγκυκλοπαίδεια, όσο πιο πολλά ξέρεις τόσο καλύτερα. Η κριτικές τους είναι εφάμιλλες του Χάμερ -ζήτημα το οποίο ΟΥΤΕ ΚΑΝ- και λένε τα ονόματα συντακτών του περιοδικού, μελών των μπαντών και διάφορων άλλων μετσαλ σελεμπς λες και κάνανε μαζί στρατό. Και εννοείται ότι όλη η τοπική σκηνή είναι "φιλαράκια". Σας αξίζουν άσχημα βασανιστήρια σε μπουζούκια. Όχι γιατί ξέρετε, γιατί το τρίβετε στη μούρη ατόμων που εμφανώς δεν τους νοιάζει. Επίσης -και θα το ξαναπω- έχει βγει λέξη για αυτό που κάνατε/κάνετε που ακούγατε τις μπάντες πριν γίνουν γνωστές. ΜΑΔΑΦΑΚΙΝ ΧΙΠΣΤΕΡ. Και σας μισούνε, αν και αυτό έχει γίνει μεινστριμ.



Κι άλλοι όμως χρίζουν βασανισμού. Όλοι οι βιρτουόζοι οργανοπαίχτες που στον ελέυθερό τους χρόνο βλέπουν στο youtube άλλοθς βιρτουόζους να παίζουν τα μαλλιοκέφαλά τους με ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΝΟΗΜΑ. Ας μη χάνουμε την μπάλα.. Η μουσική φτιάχτηκε για να μας κάνει να διασκεδάζουμε και να ευφραινόμαστε (ε?!) πάνω από όλα. Και τώρα μπορώ να μπω στο hall of fame της κοινοτυπίας. Για εντυπωσιασμό πηγαίνετε στο τσίρκο ή οπουδήποτε αλλού που συχνάζουν χίπιδες για να δείτε ζογκλερικά. AINTE



...Δεν ήθελα να φτάσω στο ζήτημα της τοπικής σκηνής και της """μαζικής""" αντιμετώπισης της μουσικής ή αν θέλετε του καθορισμού της μουσικής νόρμας του εναλλακτικού πληθυσμού (αν και τελευταία τα σκήπτρα κρατάει η ΝΤΑΠΣΤΕΠ ΠΙΟΥΠΙΟΥ ΡΑΜΠΑΜΠΑΜΠΑ) διότι θα εκλάβω έμμεσο φυσικά μίσος που ειλικρινά δεν επιθυμώ να προκαλέσω λόγω δημοσίευσης μιας απλής άποψης (και αν εκλαμβάνεται σοβαρότερα από αυτό, ευχαριστώ αλλά δεν είναι). Πολλές έριδες και πισωπλατιές έχουν παίξει από καταβολής της σκηνής(δηλαδή σίγουρα πριν το 1990) και πλέον δεν τίθεται ζήτημα αντιπαλότητας αλλά ελληνικότητας. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΚΑΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΑ ΠΑΕΙ. Οποιαδήποτε προσπάθεια "συνομοσπονδίας" έχει αποτύχει παταγωδώς γιατί... είμαστε Έλληνες. Μεγαλύτερη ασχολία καταβάλλεται για το όποιο ίματζ και τα τοπικά λαιβ των 100 και 200 ατόμων παρά για την εξέλιξη της ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΜΑΣ ρε :( And that makes me a saaad panda.



Η Σοφία αποσύρθηκε καιρό τώρα. Σαν ακροατής ελπίζει ένα μόνο πράγμα

ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΩΝ ΤΟΥΛ

γιατί αν είναι και αυτό μάπα θα τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα.

Απολογία μιας μπότας

Συμφωνώ ότι στο θέμα ντύσιμο πολλές γυναίκες, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου σε ηλικιακές φάσεις, είναι, είμαστε, όπως το θέλετε ταιλωσπάντον, ηλίθιες. ΑΛΛΑ. Οι άντρες είστε πιο ηλίθιοι. Σόρυ. Ξαφνικά, όλοι αποκτήσατε το τέλειο fashion sense σε σημείο που να ακούω άντρες να σχολιάζουν όχι απλά ρούχα... αλλά ΤΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ. ΜΠΡΑΒΟ ΑΓΚΟΡΙΑ.


"την είδες αυτή? φορούσε αρβύλα και φούστα, τις κονταίνει τα πόδια"

Μείνετε στους κώλους και στα βυζία, μια χαρά ήσασταν.

Εξαιρετική ερώτηση πρώτη.
ΔΕ ΣΚΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΠΟΤΕΣ?

Μιλάς εσύ βρε ανίδεο πλάσμα που φοράς χειμώνα-καλοκαίρι τα ίδια vans, dc, circa, whatever, με ΚΑΛΤΣΑ ακόμη και στην παραλία? Γιατί ως γνωστόν η σαγιονάρα είναι γκέι και προκειμένου να μη δείχνεις γκέι θα βάλεις αθλητικό στην παραλία. ΣΩΣΤΑ.
Μωρό δεν είμαι. Αν σκάσω, θα βάλω κάτι άλλο. Μέχρι εκεί πάνε τα ένστικτά μου. Και στην τελική όταν δεις αυτήν




κι αυτήν



μάζεψε πρώτα τα σάλια σου και μετά ρώτα την αν σκάει. Ανεγκέφαλο πρόβατο που ψοφάς για εξουσία σε καρμίρηδες.

Άλλο ζήτημα με τη θερμοκρασία. Μπεζ καλσόν="ΔΕΝ ΚΡΥΩΝΕΙΣ?"

Ρε βούρλο δηλαδή αν ήτανε μαύρο δε θα κρύωνα? κάνει το χρώμα κάποια διαφορά στη θερμοκρασία? Παρ'όλα αυτά, άμα κατέβει το ντεκολτέ μέχρι το διάφραγμα εκεί δε θα αναρωτηθεί κανείς αν κρυώνω και, πιστέψτε με, εκεί εκτός από το ότι κινδυνεύω από πνευμονία (και γιαυτό το αποφεύγω προφανώς) κρυώνω πολύ περισσότερο από ότι... ΣΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΤΑ ΠΟΔΙΑ. Επομένως, υπάρχει και ψυχολογικό υπόβαθρο του τι επιλέγεις να βγάλεις το χειμώνα:
Κλίμακα επικινδυνότητας:
Πόδια : 3
Πατούσες : 6
Λαιμός : 8
Κοιλιά : 9
"Μπούστο": 10
Χέρια: : Ηλίθια

Όσο ανεβαίνει ο βαθμός επικινδυνότητας, τόσο ανεβαίνει και η ανασφάλεια.
-Μα τι κακιά που είσαιιιιιιι....



ΣΩΣΤΑ. Εγώ είμαι κακιά. Φταίω για μια ακόμη φορά, σορυ

Καταλαβαίνετε μέχρι που πάει, όχι η αισθητική τους, η ΛΟΓΙΚΗ τους. Δεν περιγράφω άλλο.

Εξαιρετική ερώτηση τρίτη: ΔΕΝ ΠΟΝΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΑΚΟΥΝΙΑ? ή ΠΩΣ ΤΑ ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΑΥΤΑ?

Χμμ, πώς τα περπατάω. Θα δείξει. Αν ξαπλωθώ στο πάτωμα,μπροστά θα σαι και θα με μαζεύεις. Αν όχι, τα περπατάω.
Και ηλίθιε, φυσικά και πονάνε αλλά και το piercing στο φρυδάκι σου πονάει και το μίνι μανικάκι σου πονάει και πολύ περισσότερο κιόλας, αλλά δε σε βλέπω να κολλάς εκεί.

ΒΕΒΑΙΩΣ, όταν θα δείτε μια γκομενίτσα με μπλούζα Ramones ή Motley Crue ή Beatles ή ac/dc η πρώτη σας -αθώα μου πλάσματα- σκέψη είναι


"αααα! Αυτή είναι rawk τύπισσα και είναι τόσο rawk που φοράει μπλούζα για να υποστηρίξει την αγαπημένη της μπάντα και να δηλώσει την αγάπη και την αφωσίωσή της σε αυτήν, ααα!!"

και μετά σκέφτεστε αυτό



Άιντε να το αποκαλύψουμε κι αυτό. Πουτσομαγνήτης με target group και στοχευμένη ψυχολογική αντίδραση.... Σκυλάκια του Παβλοφ!! Τα μπλουζάκια αυτά τα πουλάνε στις Μπέρσκες και στις Ζάρες και στα Πουλ εν Μπερ, τρομερό statement.

(
see? they are pulling a bear!)

Εν τέλει, μια χαρά ξέρουμε τι κάνουμε και όταν ακόμη δεν ξέρουμε εσείς, μην κάτσετε στην κοπελίτσα με την κακόγουστη τσάντα, θα τις κάτσει κάποιος άλλος μπουζουξής που δεν τον νοιάζει πολύ. Και μετά κλαίγεστε γιατί οι ελαφρολαϊκοί σας πέρνουν τις γκόμενες. Ντίβες. Α, ξέχασα το κλασσικό: "και σεις να δείτε τα χάλια σας."

ΤΑ ΜΕΤΑΞΩΤΑ ΒΡΑΚΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΕΠΙΔΕΞΙΟΥΣ ΚΩΛΟΥΣ, loves.